.jpg)
.jpg)
.JPG)
De toppers van G2 zijn afgelopen weekend kampioen geworden.
Een verslag van G2 speler Guus van Leeuwen:
Zaterdag 4 juni 2016
Ik kwam aan met de vraag die al de hele ochtend door mijn hoofd spookte: "Worden we wel kampioen? Gaan we het niet verprutsen?" Ik had dus wel spanning en ging zitten twijfelen.
Daar hadden mijn teamgenoten bepaald geen last van. Toen ik
aan ze vroeg of we gingen winnen waren ze allemaal positief gestemd en toen ik
de coach vroeg of hij er vertrouwen in had zei hij: "altijd". Zij hadden dus wel
stalen zenuwen. Er vielen ook twee meiden in omdat twee teamgenoten de wedstrijd
moesten missen. Dus waren we bijna compleet, alleen een speelster die uit
Apeldoorn moest overkomen was er nog niet.
Ze was al om 6.45 uur van huis
vertrokken om er bij te kunnen zijn. De weg was opengebroken, dus wisten haar
ouders niet precies hoe bij HBS te komen. De coach vroeg of er nog 5\vijf minuten
gewacht kon worden en dat kon. Toen ze aangekomen was, kon de wedstrijd
beginnen. Het begin was lastig, omdat de zon fel op het veld scheen en HBS
zette ons zwaar onder druk. Rond een kwart van de wedstrijd kwamen we onder die
druk uit en scoorden we 1-0.
HBS bleef druk zetten en kreeg kansen die net naast gingen.
Vlak voor rust counterden we ze opnieuw weg: 2-0. Toen was het rust en met
bezwete koppies gingen we van het veld af (dat kwam vooral door de zon). Kort
daarna moesten we weer gaan spelen. HBS begon fris aan de tweede helft
en zette ons weer onder druk, Bij een grote kans moest onze invalkeepster in
actie komen met een goed uitgestoken been. Daarna scoorden we weer uit de
omschakeling: goal!!! 3-0.
Bij G-Hockey geldt de regel dat bij drie doelpunten verschil
het team dat voor staat drie keer moet overspelen voordat er gescoord mag worden.
Dat is best een opgave. HBS was moegestreden en kon ons niet meer onder druk
zetten. Op het laatst probeerde ik, verdediger van beroep, alle ballen naar
voren te rossen, want voor een verdediger is de nul natuurlijk heilig.
Toen
klonk het laatste fluitsignaal en de blijdschap was groot. WE WAREN KAMPIOEN!!!
De spelers kregen bloemen. We moesten van het veld af, maar dat kon onze pret
niet drukken. We gingen op de trappen voor het clubhuis zitten en de champagne
ontkurken. Maar natuurlijk niet voordat iedereen erbij was, want niemand mocht
dit moment missen. Bij de eerste fles ging het nog niet helemaal goed, maar de
tweede kurk schoot in de lucht en de champagne spoot eruit! Iedereen had al een
blije ochtend te pakken en toen ging iedereen naar huis.
Noor, Sydney, Siebe, Jelle, Thomas, Tessa, Isa en niet te vergeten onze topcoach Erik:
Bedankt voor een TOPSEIZOEN!!!
.jpg)
terug naar vorige scherm |
