Het zijn weer de weken met hoge pieken en diepe dalen, opluchting en teleurstelling. Elke week finales, op het veld en thuis. De uitslag van het examen is bij de één een groot feest en bij de ander een grote teleurstelling. Op de club zijn de selectietrainingen afgerond. Dat leidt tot veel verdriet bij de afvallers. Deze week zag ik het op de club, de betraande ogen, de teleurstelling over de afwijzing en het troosten door de vaders en moeders. Daar word je niet blij van en je voelt mee met de ouders. Positief blijven en het maar weer als een ‘leermomentje’ zien. Klinkt goed, maar het valt niet mee. De verschillen zijn meestal klein en toch moet je selecteren en keuzes maken. Je kan nu eenmaal maar vijftien spelers opnemen in het team. Ook over de teamindelingen is van alles te zeggen. Dat kan en mag ook, daar zal naar gekeken en op gereageerd worden. We proberen het allemaal zo goed mogelijk te doen. Selecteren speelt bij de jeugd, maar ook in de top. Het wel of niet mee mogen doen met het Nederlands elftal is net zo spannend. Wel meedoen betekent veel trainen met de beste spelers van het land. Die beste spelers zorgen ervoor dat ook jij beter gaat spelen. De bal wordt beter aangespeeld, je kan je bal beter kwijt en tactisch begrijpt iedereen het spel beter. Goede spelers maken elkaar beter en daardoor ga je ook als team beter presteren. Van beter tot best, van 'good to great'. Het gaat overal op.

Fantastische prestaties

De afgelopen weekenden werd er gestreden om de kampioenschappen. JC1 deed het in Houten heel goed en werd derde van het land. Hun laatste wedstrijd wonnen ze dik en daarmee sloten ze het seizoen fantastisch af. Een prestatie waarop het team en de begeleiding trots kan zijn. JC2 werd in Rotterdam eerste  en mag zich het beste C2 team van Nederland noemen. Een geweldige prestatie voor dit team. En de mannen van de B1 deden het ook fantastisch. Van Pinoké, de nummer één van de andere competitiepoule,  werden twee wedstrijden met 1-0 gewonnen en daarmee stonden de mannen in de finale tegen Laren, waar de mannen in de competitie ook al tegen gespeeld hebben.  Dat werd toen een keer winst voor Laren en een gelijkspel. De finale werd nu gewonnen door Laren, met 3-1. Laren begon sterk en maakte ook de eerste goal. Snel daarna was het Pieter Bas Blom die de gelijkmaker erin legde. Maar het was voor Bloemendaal lastig om in de wedstrijd te komen en daardoor was Laren de bovenliggende partij. Het werd 2-1 en op een hele vreemde manier 3-1. De verdediging had de bal nog niet genomen, maar een brutale Laren-speler pakte de bal en scoorde. Zo heeft ook Herzberger eens gescoord in de wedstrijd op Rotterdam. Hij verschalkte daarmee Wouter Jolie die de bal wilde nemen. Blijft vreemd dat zoiets kan gebeuren. De tweede helft was Bloemendaal iets sterker, maar kon niet scoren. Laren probeerde de voorsprong uit te bouwen maar stuitte elke keer op Flip Wijsman, die met kat-achtige reacties zijn goal verdedigde. De mannen kunnen al met al terugzien op een mooi seizoen met als toetje een finale!

Einde van het seizoen

Met al deze finales bij de jeugd is het seizoen echt ten einde. De trotse wethouder van sport heeft in Carprera alle kampioenen gehuldigd. De wethouder vond het fantastisch om zoveel enthousiaste jeugd te zien en hij was trots op alle prestaties. Omdat hij het zo aardig vond, heb ik hem maar direct uitgenodigd om eens een zaterdag op de club te komen. Elke zaterdag hebben daar 900 jeugdhockeyers heel veel plezier en dat alles georganiseerd door een club die dat al sinds 1895 doet.

Met het veteranentoernooi is ook het seizoen voor de 'jonge-oudere' leden afgelopen. Het was een groot succes en perfect georganiseerd door HVG. De stemming zat er (zo heb ik uit betrouwbare bron mogen vernemen) direct al goed in. Jammer dat er zo weinig foto’s en filmpjes van zijn. Aan de andere kant, misschien maar beter ook! Het hockey is goed bedoeld en al het andere niet bedoeld voor anderen....

De balans opmaken

Nu denkt u dat het wel stil zal worden op de club. Niets is minder waar! Deze week beginnen we met de vervanging van veld 4. Dat wordt een waterveld en dat is best wel een klusje. Oude mat eraf, ondergrond egaliseren, nieuwe mat erop, water en pompen er naar toe, hekwerken aanpassen en alles afronden. Daar zijn de mannen van Edel Grass een paar weken mee bezig. Het moet af zijn bij het begin van het seizoen. Met een derde waterveld gaan nog meer teams op een topveld spelen en dat geeft nog meer plezier. Ik kijk er naar uit. Als bestuur ronden we het boekjaar af, maakt de penningmeester de financiële balans op, werken we onze opvolgers in, denken we na over wat goed ging en wat beter kan en bepalen we de accenten voor het nieuwe seizoen. Iets minder bezig zijn nu met de dagelijkse zaken, maar meer met de lange termijn. Even geen hockey en daarmee ook even geen verhaaltjes meer.

Geniet van al die andere leuke dingen, geniet van de vakantie en kom eind augustus vol enthousiasme terug naar die club daar onder aan 't Kopje. Daar begint dan het volgende seizoen. Tot dan,

Hendrik Goeman Borgesius