HCBloemendaal- Column voorzitter: "Mijn laatste..."

Home › Nieuws

Column voorzitter: "Mijn laatste..."

Met ballonnen, taart en een koffiekar hebben we afgelopen zaterdag Veld 4 officieel in gebruik genomen. Voorafgaand aan de wedstrijd van MB6 tegen de Koninklijke Alkmaar, mocht ik met een welgerichte push door een symbolisch muurtje het veld openen. Aan de andere kant van het muurtje stond Roel Bovendeert. Hij had er meer dan anderhalf uur over gedaan om naar Bloemendaal te komen, maar hij was op tijd om als supercoach het vriendinnen-team te begeleiden. En dat begon met taart en het losmaken van de spieren, waarbij de dames van 13, 14 jaar opeens merkten dat ze meer spieren hadden dan ze ooit gedacht hadden. Laat dat maar aan de supercoach over! Er had zich een aardig groepje verzameld rondom het prachtige veld. Ik mocht de uitgenodigde en aanwezige obligatiemussen toespreken (een aantal had afgezegd omdat ze moesten rijden, bardienst draaien, coachen, managen of fluiten). Allen reageerden enthousiast. Ze waren blij dat er nu nog meer teams op een topveld kunnen spelen. Zij zijn het, die dit met hun bijdrage mogelijk hebben gemaakt! De wedstrijd begon intussen goed met een aanvallend Bloemendaal wat resulteerde in een snelle openingsgoal.

Een echte derby

Wat er daarna precies gebeurd is, weet ik niet, maar de einduitslag was toch zo dat Alkmaar de drie punten mee naar huis nam. Winnen deed JB1 zaterdag wel, tegen Rood Wit. Met 4-3 was het een echte derby. Uit had JB1 een pak slaag gehad, maar dit keer ging het gelukkig goed. Op doelsaldo staat Rood Wit nu voor, met nog twee wedstrijden te gaan. Dan weten we of de JB1 ook dit jaar weer landelijk gaat spelen. De topjeugd doet het goed, alleen MB1 heeft het lastig. Daar zie je dat het laten doorstromen van talenten niet altijd direct goed opgevangen kan worden. Maar het seizoen is nog niet voorbij, alles is nog mogelijk!

Cijfers

Vrijdagmiddag was het eindoverleg met alle penningmeesters en de accountant. Helaas kon ik er voor het eerst niet bij zijn, maar ik hoorde van Ferdi dat het goed gegaan was. De altijd scherpe voorzitter van de kascommissie Ad Boelaars was er, samen met Willem-Jan Meijer, penningmeester van TopMusch, wiens cijfers, dankzij onze goede governance, voor het derde jaar meegenomen kunnen worden in de accountantscontrole. En de nieuwe penningmeester van de SSSK, Leonard Ekkels, de opvolger van Robert Doekes. Dat alles onder leiding van onze eigen penningmeester Ferdi Kramer. Met elkaar zaten ze aan tafel bij de mannen van London&Van Holland, het kantoor van Hans Beeren. Hoe de cijfers er precies uitzien, zal Ferdi op de Algemene Ledenvergadering aanstaande donderdag uitleggen. We hebben goede penningmeesters en een alerte kascommissie, die zorgvuldig en verantwoord met alle euro’s omgaan. Dan slaap je als voorzitter heel goed.

Teamspirit en vertrouwen

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik de afgelopen zeven jaar van heel weinig zaken wakker heb gelegen. Natuurlijk was het op sportief vlak spannend en hoopte ik dat Heren 1 weer kampioen werd. De kansen hebben we gehad. De wedstrijden tegen Rotterdam en HGC laten zien dat het dit seizoen weer goed moet kunnen gaan. Ook bij Dames 1 was het elk jaar spannend. Aanvankelijk om in de overgangsklasse te blijven, vervolgens om te promoveren naar de hoofdklasse en nu al drie jaar strijd om erin te blijven. En dat gaat elke keer weer goed. We streven daar naar meer stabiliteit en rust, zodat er ook echt gebouwd kan worden. Bij de jeugd doen we de afgelopen jaren goed mee in de top, met als hoogtepunt de finale voor het landskampioenschap van JB1 vorig seizoen. Bij het zaalhockey was het landskampioenschap een paar jaar geleden van MB1 een formidabele prestatie. Met weinig inspanning, maar een heel intensief weekend met een hoofdrol voor de coaches Pascal Struijk en Ralph Steegman. Zij hebben de meisjes toen in tienminuten-gesprekken zoveel vertrouwen gegeven dat ze HDM (met een eigen zaalhockey-accommodatie en heel veel trainingsuren) uit de finale speelden. Dat was genieten, vooral de manier waarop het allemaal lukte. Dan zie je dat vertrouwen en teamspirit het verschil maken. Die teamspirit zie je ook elke zaterdagochtend bij de G-hockey. Zondag vierden ze dat ze al tien jaar op Bloemendaal actief zijn. Met een line-up met Dames 1 en Laren D1, een praatje van de burgemeester, teamfoto’s en vooral met veel taart werd dat gevierd. De eerste tien jaar zitten erop en daarmee is het G-hockey één van de pijlers van onze club.

Mijn laatste

Zondag was het een topdag. Dames 1 hield drie kwarten van de wedstrijd goed stand tegen Laren, Heren 1 speelde geweldig tegen HGC. Het was mijn laatste zondag als voorzitter. En dit is dan ook mijn laatste column waarin ik u nog één keer heb laten meegenieten van alles wat je als voorzitter van de mooiste club van de wereld meemaakt. Het gaat bij Bloemendaal niet alleen om de punten (en komma’s) en de prestaties. Het gaat om zoveel meer! Dat weten we allemaal, dat voelen we allemaal en daarom zijn we er ook zo vaak en graag. Het ‘Oranjegevoel daar onder aan het Kopje’ dat we allemaal in ons hebben, is niet in woorden uit te drukken. Met elkaar vormen we een prachtige, hechte en betrokken gemeenschap, een echte club, waar we samen plezier hebben, met elkaar huilen en lachen en met elkaar Bloemendaal zijn!

Ik heb er de afgelopen zeven jaar enorm van genoten.

Het was een heel groot plezier om uw voorzitter te mogen zijn!

Hendrik Goeman Borgesius

Geplaatst op : 27-9-2017