
Loslaten. Het helpt dus. Want inmiddels ben ik weer gaan zitten en nu kan ik niet kiezen. Ik wil graag vertellen over de buurtborrel die we hebben gehad. Met bekende gezichten, nieuwe gezichten en in ieder geval een goede sfeer en een open gesprek, over bewust zijn van een mooie omgeving en hoe we daar zorgvuldig mee om kunnen gaan.
En ik wil wat zeggen over de bijeenkomst van Zomerzorg in het clubhuis. Druk bezocht en de sfeer veel hoger dan de leeftijd. Een betrokken oud-leden vereniging waar andere clubs jaloers op zijn en waar je je graag bij aansluit (dat kan: [email protected]). Zo blijf je op de hoogte van wat er speelt op de club en de bijeenkomsten zijn levendig. Mooie verhalen, met liefde en zorg doorverteld omdat ze het waard zijn om onthouden te worden.
Verder wil ik zeker niet vergeten te schrijven over het overleg tussen de hoofdklasse hockeyteams, met dit keer op de agenda de overvolle speeldagenkalender van de competitie en de opzet om met media- en beeldrechten van hoofdklassehockey meer kijkers te bereiken. En over het constructieve penningmeestersoverleg ieder kwartaal, over de lawn bowlers op vrijdagochtend en natuurlijk over het geslaagde C-feest van het geslaagde jeugdbestuur en er is nog zoveel meer dan er in deze column past! Maar ik laat het los. Ik heb geleerd dat dat helpt en ik stap op de fiets, trap naar de club en neem me voor: volgende week weer gewoon over hockey.
Els van Mierlo

![]() |