.jpg)
.jpg)
Column voorzitter: Alles is anders
Het is minder dan drie weken geleden. Dat je wekker ging om kwart voor zeven omdat je om half acht op de fiets of in de auto wilde zitten. Dat je een weekagenda had die net iets te druk was met trainingen, reizen, feestjes en familiebezoek. Dat je niet schrok als je hoestte.
Allemaal dagelijkse dingen en opeens zijn ze niet meer vanzelfsprekend. Net als de betekenis van woorden: ook opeens helemaal anders. Neem nou het woord 'griepvirus'. Voorheen dacht je waarschijnlijk aan spierpijn, misschien een snotneus en bij echt pech een bouillonnetje en een dag in bed. Nu betekent het thuisquarantaine en afhankelijkheid van buren en vrienden die je boodschappen aan de deur hangen.
‘Piek’, ook zo’n woord. Normaal geassocieerd met kerstbomen en topprestaties. Nu iets waarvan we ons bezorgd afvragen of we hem aan kunnen. En bij de zorg denken we niet meer alleen aan extra geld waar dat nodig is, maar denken we allereerst: Respect!
De afstand van anderhalve meter heeft een geheel nieuwe dimensie gekregen, vergaderen doe je sinds kort aan de keukentafel en de begrippen ‘schooluren’ en ‘eindexamenstress’ hebben een metamorfose ondergaan. Dat kan verkeerd uitpakken. Maar vaak gelukkig positief.
Hockey is veranderd van een sport met 22 man die het heerlijk vinden om buiten op een goal te rammen en na afloop een biertje te drinken, in een spelletje met stick en bal op de vierkante meter. En we gaan meemaken dat het 25e lustrum prima gevierd kan worden op een andere dag dan op 26 april 2020.
Alleen hoop blijft hoop. Hoop dat iedereen zo gezond mogelijk door deze periode komt, hoop op begrip voor de maatregelen die dat vergt en hoop op het moment waarop we, met elkaar, kunnen beginnen met inhalen. Tot die tijd: zorg alsjeblieft goed voor jezelf en voor elkaar.
terug naar vorige scherm |
