
Nieuwe realiteit
‘Alle sportkantines moeten sluiten’. Dus we hebben de tap afgesloten, de ijskast zit op slot en de chips ligt weer in de voorraadkast. Omdat we het begrijpen. ‘Geen publiek meer langs de lijn’ kwam er meteen bij. Dus de nieuwe picknickbankjes zijn weer ingeklapt, de tribunes afgebroken en de looproutes staan doelloos gemarkeerd. Jan de anderhalvemeterman heeft een paar weken vrij. Omdat we het begrijpen.
De Week van de Eenzaamheid kent zo een droomstart. Of is het de Week tégen de Eenzaamheid? Want dan gaat er iets niet helemaal goed. Hoe dan ook begrijpen we wat er van ons verwacht wordt en realiseren we ons dat we geen keuze hebben. Dankzij mooi weer, een meedenkende penningmeester en de inzet van een paar mensen die heel veel werk hebben verzet, hebben we kunnen genieten van de mooie start van een nieuw seizoen. En ik zie het echt als een groot compliment dat iedereen zich weer welkom voelde op de club, ondanks de nodige beperkingen. Maar nu houdt het dus even op. Zei ik ‘even’? Nou ja, ik hoop op ‘even’.
En het is maar goed dat we de afgelopen maanden niet stil hebben gezeten. Zo is er gewerkt aan de aanleg van een nieuw camerasysteem op veld 1. Perfect werkt het nog niet, maar komende weken is alles beter dan niks en zo kun je de hoofdklassewedstrijden van Damus1 en Heren1 live meekijken. Ik hoop met stadiongeluid, net als bij voetbal. Waar je trommels, clubliederen en gejuich hoort en waar een terugspeelbal op de keeper een striemend fluitconcert krijgt in je huiskamer, terwijl in het stadion geen stoel bezet is. Toch iets om naar uit te kijken.
Ook iets om naar uit te kijken is altijd de ledenvergadering. Die we zondagavond mogen houden in de grote Tetterode sporthal. Voldoende ruimte, voldoende afstand. Omdat we begrijpen dat dat moet. Graag wel even van tevoren opgeven zodat we weten hoeveel leden we kunnen verwachten. En daarna zien we elkaar weer zodra het kan. Op de club, langs de lijn en met plezier. Omdat we dát gelukkig ook begrijpen.

![]() |