.jpg)
.jpg)
Soms voor even, soms voor lang, soms is het ongewis. Er wordt nogal wat begrip en flexibiliteit gevraagd van iedereen. Je werkgever, je school, de winkel om de hoek en eerlijk gezegd: ook je hockeyclub. Allemaal vragen ze iets. Of je thuis wil blijven werken en misschien ook wel op andere dagen en tijdstippen. Of je een mondkapje op wil zetten al draag je die liever niet. En of je je contributie en zelfs sponsorgeld wil overmaken ook al is onzeker wanneer je daar weer iets voor terugziet. En het bijzondere is: iedereen doet het. We werken thuis en we zetten een mondkapje op als we Albert Heijn inlopen. En iedereen betaalt zijn contributie zonder mopperen en zonder zekerheid wanneer er gespeeld kan worden.
‘Je moet de mensen nemen zoals ze zijn’ zei mijn vader altijd. Ik vind dat een mooi uitgangspunt. En al is het niet altíjd makkelijk, meestal is het dat wel. Sterker nog, we nemen je graag zoals je bent. Eigenlijk wel eens goed om het nog explicieter te zeggen: dank voor jullie begrip, dat het even niet anders is. Dank voor je steun, omdat je je realiseert dat we de club samen sterk en gezond houden. Dank voor je vertrouwen, dat het goed komt.
En in de tussentijd? Maken we er gewoon het beste van. Speelt de jeugd onderlinge wedstrijdjes en traint lekker door. Bereiden we ons voor op het moment dat alle senioren/veteranen ook weer welkom zijn. Blijven de Damus en de Heren fit. Blijft ons Insta account super actueel. Ligt de club er nog steeds prachtig bij dankzij de (groeiende) maandagochtendploeg. Wordt de ledenlijst gedrukt en wordt er gepitched voor sponsors. Probeer ik niet teveel te snoepen en te snaaien nu ik thuis werk. En weet ik zeker dat er leden zijn die goede ideeën hebben om deze tijd zo plezierig mogelijk door te komen. Houd die ideeën nou niet voor jezelf. Doe iedereen een plezier, deel ze ([email protected]), voer ze uit. Blijf creatief en blijf gezond. En blijf je natuurlijk ontwikkelen, maar blijf vooral ook zoals je bent.
Met dank,
Els
terug naar vorige scherm |
