.jpg)
.jpg)
Dat gaat me dus heel gemakkelijk af, dat terug naar het ‘oude normaal’. Geen enkele moeite kost het om een supermarkt in te snellen zonder mondkapje op. Het wachtwoord om online een filmkaartje te bestellen was ik nog niet vergeten. En we hadden pas laat (veel te laat) in de gaten dat het ver na 10 uur was en we niet waren weggestuurd uit het café in de stad. Doodnormaal, dat oude normaal.
Ook op de club? Zeker, juist ook op de club. We stonden weer schouder aan schouder, zij aan zij. Gewoon langs de lijn, dicht op elkaar en dicht op het veld. Het clubhuis was warm, het luik was open, je kon gaan en staan waar je wilde en hoefde nergens je QR-code te laten checken of een polsbandje te showen. Je kon een tosti halen en die staand opeten en je handen hoefde je alleen te wassen als je van de wc kwam. De zon scheen en je kon ervan genieten boven op de picknicktafels. Onwennig? Geen seconde!
En het goede nieuws is: dit weekend mag het weer! Dus doe vooral ‘normaal’ en kom lekker kijken want er wordt weer gehighfived, gestreden en gelachen op het veld en iedereen mag erbij zijn. Op zaterdag én op zondag. Er wordt nog veel geoefend want dat is goed voor de toch wat stram geworden spieren. Maar de Damus en Heren1 spelen zondag al voor het echie. Spannende wedstrijden met mooi weer en gezelligheid langs de lijn, dus zorg dat je kunt zeggen dat je erbij was.
En mocht je je afvragen of we ook nog iets gaan missen van het oude ‘nieuwe normaal’: jawel hoor. Er is één ding, één iemand die we gaan missen. Jan de anderhalvemeter man, met een meetlat van hooguit 1 meter 20. De man die zelfs op afstand bleef lachen en ons liet lachen. Gelukkig is ook Jan flexibel en past zich snel aan. Hij schijnt weer Jan de komermaarbij man te zijn. Fijn, dat oude normaal.
Tegelijkertijd realiseer ik me dat de wereld helemaal niet meer ‘normaal’ is. Met de inval in Oekraïne is daaraan een grof einde gekomen. Net als iedereen leef ik mee en maak ik me zorgen. Indrukwekkend is de snelheid waarmee ook de sportwereld unaniem achter de inwoners van Oekraïne is gaan staan. Dat geeft een sprankje houvast en hoop.
Mede namens het bestuur,
Els van Mierlo
terug naar vorige scherm |
