.jpg)
.jpg)
Gedachteloos zet ik mijn tanden een stroopwafel. Omdat ik honger heb? Nee eigenlijk helemaal niet. Ik verveel me gewoon. Verveling is goed, zeggen ze. Ik weet niet wie ‘ze’ zijn. Maar ze zeggen dat verveling goed is voor je creativiteit en het geeft rust. Rust? Ik wil helemaal geen rust! Ik zou zo graag willen dat er kampioensteampjes waren die we konden huldigen, dat er een G-hockeytoernooi kon worden voorbereid, dat er een enorme tribune stond voor de play offs en een volle intekenlijst voor iedereen die daarbij de handen uit de mouwen wil steken. Zelfs zouden we tevreden zijn met een gewoon potje hockey tegen de buren en een biertje langs de lijn.
Dus ik blijf nog even zitten niksen. Pak een tweede stroopwafel en wacht af. De creativiteit zal zo wel komen. Maar misschien verwacht ik er teveel van. Want de spagaat tussen wat we willen en wat we kunnen doen voor onze leden blijft groot. Het gat tussen de contributie die we ontvangen en wat we daarvoor terug kunnen geven, krijg ik niet gevuld. En mogelijkheden om de play offs langs de lijn te volgen, dienen zich nog niet aan. Zelfs het alternatief voor een hand en een gemeend ‘dankjewel voor je begrip’ heb ik nog niet gevonden.
Gedachteloos reikt mijn hand weer naar het zakje stroopwafels. Nog ééntje dan. Omdat ik honger heb? Inmiddels wel ja. Honger naar mogelijkheden, honger naar meer. Gelukkig zijn er breinen met veel creativiteit. Het is dankzij die breinen (van trainers, groepsmoeders, wedstrijdsecretariaat, coaches en bestuursgenoten) dat er afgelopen weken gehockeyd en getraind werd. En er is een heel creatief brein dat de honger naar meer kan vertalen naar prachtige beelden: bekijk hier de Hungry for more van Ben van der Pol.
En voor de aankomende wedstrijden van Heren 1 is het advies: kijk, geniet, steun, voel de trots zoals je die gevoeld zou hebben langs de lijn. En pak een stroopwafel en verzin een list. We horen het graag.
terug naar vorige scherm |
