
De laatste column van de voorzitter: Momentjes van klein geluk
Momentjes van klein geluk. Ontelbaar veel zijn het er geweest, de afgelopen zes jaar. Ik zie trainers voor me die elkaar lopen te dollen met een voetbal. ‘Mijn’ bestuur achter de bar tijdens de kick off. Een gezin in het oranje op de fiets op weg naar de EHL, de kids gewapend met hun stick omdat ze gaan scoren in de rust. De mooiste filmpjes op Insta van de Damus en Heren 1. Maar ook van belangrijke punten voor MC4 (MO14-4, ja ik weet het). Lunch op maandagochtend, vers gemaaid gras op vrijdagochtend. Potjes G-hockey op zaterdagochtend. Zomerzorg en mijn matties op de koffie. Een dienblad vol friet, waar vrij in gegraaid mag worden door iedereen die om de tafel staat, zondagmiddag. Hockeybroeken
tot ver over de knie en hockeyrokjes ver daarboven. En andersom. De wedstrijdtafel op zaterdag. Zes ouders onder één plu, dampende koffie in de hand. Een lieve omhelzing op de tribune. De lustrumknuffels vliegend boven de bar. Een vrolijk jochie met zijn vrienden in Albert Heijn roept ‘He voorzitter’ als hij me ziet.
De beelden buitelen over elkaar in mijn hoofd en allemaal krijgen ze een blijvend plekje tussen de dierbare momentjes van klein geluk. Vlak daarnaast huizen de momenten van groots geluk. Van succes. Van een club die leeft voor play offs, een hele club die landskampioen wordt. Van een hek dat weer opengaat na de corona-sluiting. Van een veteranentoernooi, een C-feest, 6.000 man rond het veld en een burgemeester op het balkon.
Heb ik dan alleen maar geluk en succes gezien? Zeker niet. Momentjes van klein verdriet en momenten van groot verdriet, kennen we ook. Momenten van verlies en afscheid. Momenten waarop een arm om je heen geen luxe is maar noodzaak. Een rijke club zijn we. Niet omdat we onze contributies kunnen betalen maar omdat we elkaar hebben, om succes en verlies te delen onder aan ’t Kopje.
We blijven deel van deze club en we zijn niet weg, als vertrekkend bestuursleden, maar we doen wel een stap opzij voor de wilde frisheid van onze opvolgers. Niets minder dan trots zijn we, dat er weer een zeer betrokken bestuur staat en vanaf dit seizoen onder voorzitterschap van mijn opvolger Pieter (Pep) Akkerman. Kom kennismaken, kom afscheid nemen en kom meteen ook kijken naar de landschappelijke (tribune)plannen voor onze accommodatie, tijdens de Algemene Vergadering op 5 oktober. Een mooi momentje van geluk.
Els

![]() |